Όλοι οι φίλοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου και ιδιαίτερα του Ολυμπιακού γνωρίζουν τον Βασίλη Δουρίδα, γνωστό ως "Ατίλιο". Ο Βασίλης Δουρίδας ήταν ο άνθρωπος που με την θρυλική τρομπέτα του ξεσήκωνε τους οπαδούς στην κερκίδα του Ολυμπιακού αλλά και της Εθνικής ομάδας.
Κάθε φορά που ο "Ατίλιο" έδινε το σύνθημα τα πάντα σταματούσαν...
Τα χέρια σηκώνονταν ψηλά! Εκείνος έπαιζε με την τροπέτα του το γνωστό "πολεμικό" ρυθμό για να ακολουθήσουν έπειτα οι οπαδοί με το γνωστό "Ολυμπιακός, Ολυμπιακός, Ολυμπιακός…" ή Ελλάς, Ελλάς, Ελλάς... ανάλογα.
Ο Ατίλιο ήταν το σύμβολο του γηπέδου "Γεώργιος Καραϊσκάκης" που δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει με την σημερινή του μορφή.
Έφυγε από τη ζωή στις 11 Νοεμβρίου 1994 και όλοι έμειναν με το παράπονο.
Πολλοί από τότε προσπάθησαν με τρομπέτα να δώσουν ρυθμό στην εξέδρα του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας, μάταια όμως. Ποτέ δεν τα κατάφεραν όπως εκείνος...
Πολλές φορές ο Βασίλης Δουρίδας ήταν στόχος επίθεσης έξω από γήπεδα από οπαδούς άλλων ομάδων, τόσο πολύ ήταν συνυφασμένο το όνομά του με τον Ολυμπιακό που στο πρόσωπό του οι αντίπαλοι έβλεπαν τον ίδιο τον Ολυμπιακό.
Σήμερα αν και οι οπαδοί του Θρύλου συνεχίζουν να είναι ίσως το ίδιο ένθερμοι, πάντα θα λείπει ο Ατίλιο με την θρυλική τρομπέτα του να τους ξεσηκώνει.
Οι καιροί αλλάζουν, η ζωή εξελίσσεται και προχωρά, μα όσοι έζησαν τον Ολυμπιακό, το "Γεώργιος Καραϊσκάκης", τον κόσμο και τη Θύρα 7 της εποχής του Ατίλιο, είναι σίγουρο πως νοσταλγούν εκείνες τις ημέρες.
Όπου πάντοτε ο ήχος της τρομπέτας του Βασίλη Δουρίδα προκαλούσε ανατριχίλα και ήταν συνυφασμένος με την ερυθρόλευκη φανέλα σαν ιερό τελετουργικό.
Γεια σου μεγάλε Ατίλιο!
